شاخص ها

شاخص ها ی نشان صلح کودک

شاخص ها ی سیزده گانه نشان صلح کودک به شرح زیر است:

ادیان :
– احترام به همه ادیان و پیروان آن
– پیروان ادیان می توانند در کنار هم با شکیبایی و همزیستی زندگی کنند.
– پرهیز و خودداری از هر روش و یا اندیشه ای که موجب جدایی و اختلاف بین پیروان ادیان می شود.

اقوام؛ نژاد؛ زبان :
– احترام به همه اقوامی که در کره زمین زندگی می کنند.
– هیچ قومی برتر از قومی دیگر نیست.
– شناسایی بومیان منطقه خویش و احترام به خرد، باورها و به آیین های اقوام مختلف.
– تحقیر نکردن اقوام.
– شناسایی و نام گذاری نکردن انسان ها بر اساس شکل ظاهری شان.
– هر انسانی حق دارد که به زبان خود صحبت کند.
– احترام گذاشتن به هر زبان یعنی احترام گذاشتن به پیشینه فرهنگی مردمی که به آن زبان صحبت می کنند.

جنسیت :
– پرهیز از هر نوع رفتاری که بین دختران و پسران تبعیض قائل می شود.
– عدم بها دادن به اثری که جنسی را ضعیف تر و یا ناتوان تر از جنس دیگر معرفی می کند.
– انسان ها به خاطر زن و یا مرد بودنشان برتر و یا مهم تر نیستند.

معلولیت :
– احترام گذاشتن و توجه کردن به همه افرادی که در یکی از توانایی های خود مشکل دارند.
– برقراری ارتباط با معلولین و آنها را در فعالیت های اجتماعی سهیم کردن.
– این حق همه انسان ها با هر نوع توانایی است که در کنار هم زندگی کنند.

پناهندگان :
– احترام به همه انسان هایی که به سرزمین ما مهاجرت کرده اند و یا پناهنده شده اند.
– عدم باور گفته های کسانی که پناهنده گان را انسان های بد و یا مزاحم می دانند.
– جستجوی راه های ارتباط بیش تر با پناهنده گان.

میراث فرهنگی :
– احترام به میراث فرهنگی و آثار تاریخی و باستانی جوامع بشری.
– تلاش برای شناخت میراث فرهنگی سرزمین خود و جامعه بشری.
– کوشش برای حفظ و نگه داری میراث فرهنگی.
– امانت داری آثاری که از گذشته گان به ما رسیده است.

محیط زیست :
– کوشش در حفظ کره زمین با تمام منابع طبیعی آن.
– عدم استفاده از وسایلی که محیط زیست را تخریب و یا آلوده می کند.
– عدم آزار رساندن به حیوان ها.
– مراقبت کردن از حیوان ها و گونه های گیاهی که در خطر نابودی هستند.
– ترویج فرهنگ صلح بدون توجه به حفظ محیط زیست معنی ندارد.

خشونت :
– پرهیز از رفتار خشونت آمیز نسبت به انسان ها و سایر موجودات.
– شناخت عوامل خشونت زا و تلاش برای از بین بردن آن.
– استفاده از اندیشه و دست و پای برای ترویج صلح و دوستی.
– پرهیز از آزار رسانی به انسان ها.
– ناپسند و زشت دانستن هر نوع صدمه و حذف فیزیکی انسان ها.
– پرهیز از گفته ها ، برنامه ها ، فیلم ها و آیین هایی که خشونت را تبلیغ می کند.
– رفتار خشونت آمیز راه حل مشکلات و اختلاف ها نیست .

ارزش های زندگی :
– احترام به ارزش های زندگی و ترویج و به کارگیری آنها.
– ترویج شادی، عشق، شکیبایی، مسوولیت، آزادی، عدالت، احترام، صداقت، فروتنی، سادگی، همکاری و… .
– اشتیاق برای درک نظرات دیگران.
– پیش قدمی برای پذیرش دیگران.

خانواده :
– احترام به نهاد خانواده و اعضای آن.
– همه انسان هایی که روی زمین زندگی می کنند ، جزو خانواده بزرگ بشری هستند.
– احترام به فرهنگ ، سنت و آداب انسانی خانواده ها.
– احترام به شخصیت و خرد اعضای سالمند خانواده ها.

مشارکت :
– احترام به موقعیت جمع و کارهای جمعی.
– سهیم شدن در فعالیت های دیگران و سهیم کردن دیگران در فعالیت های شخصی.
– پرهیز از تصمیم گیری شخصی برای جمع و تحمیل نظرات شخصی به دیگران.
– تلاش برای درک بخش های مشترکی که بین انسان ها و گروه های گوناگون وجود دارد.

آزادی :
– احترام به همه تفاوت ها و تنوع ها، قرار نیست انسان ها شبیه هم باشند و مانند هم فکر کنند.
– پرهیز از پیش داوری.
– ترویج آزاد بودن افراد در فکر کردن و پرهیز از تحمیل عقاید به دیگران.
– آزادی با عدالت معنا پیدا می کند و همگام با صداقت کامل می شود.
– احترام به آزادی انسان ها.

حقوق شخصی :
– آشنایی با حقوق خود.
– شناخت از اعلامیه حقوق بشر، پیمان جهانی حقوق کودک و تمامی پیمان نامه های جهانی و ا حترام به آنها.